ಚಿತ್ರಕಲೆ; ಸ್ವತಃ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿ

"ನಿರಂತರ ಪ್ರಯಾಣವೇ ಒಂದು ಗಮ್ಯಸ್ಥಾನವಾಗಿದೆ!"

ಕಾಲೇಜಿನ ದಿನಗಳು; ಸ್ನೇಹಿತರು, ನಾಟಕಗಳು, ಭಾವನೆಗಳು ಮತ್ತು ಕಲಿಕೆಯ ಮಿಶ್ರಣದೊಂದಿಗೆ ಜೀವನದ ಸುವರ್ಣ ಹಂತ. ನನ್ನ ಕೌಶಲ್ಯಗಳನ್ನು ನಾನು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಅನ್ವೇಷಿಸಿದ ದಿನಗಳವು. ಯೌವ್ವನದ ಮನಸ್ಸು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಗುರಿಯನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಿತ್ತು, ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿತ್ತು ಮತ್ತು ಜೀವನದ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ಸಿದ್ಧವಾಗಿತ್ತು. ಜ್ಯೋತಿಷಿ (ಭಟ್ ಅಂಕಲ್) ಒಬ್ಬರು ನನ್ನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿ, ಆ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಪ್ರಗತಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದ ಸಮಯ ಅದು. ಉತ್ತಮ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸಲು ನನ್ನ ಸೃಜನಶೀಲತೆಯ ಕೊಳವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲು ಅಪರಿಚಿತರೊಬ್ಬರು ನನಗೆ ಹೇಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದರು ಅನ್ನುವುದೇ ಒಂದು ರೋಚಕ ಕಥೆ!

ನನ್ನಲ್ಲಿ ಅಡಗಿದ್ದ ಚಿತ್ರಕಲೆಯ ಕೌಶಲ್ಯಕ್ಕೂ ಒಂದು ಸಮಯ ಬಂದಿತ್ತು. ಶಾಲಾ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರಕಲೆಯ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಯಾವಾಗಲೂ ಪ್ರೀತಿ ಇದ್ದರೂ ಅದನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಪ್ರವರ್ಧಮಾನಕ್ಕೆ ತಂದಿರಲಿಲ್ಲ. ಓದಿಗೋಸ್ಕರ ಅಂತಹ ಸೃಜನಶೀಲತೆಗೆ ಅಡ್ಡಿ ಮಾಡಿದ್ದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಇದು ಕೇವಲ ನನಗೆ ಹವ್ಯಾಸವಾಗಿತ್ತು. ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಆಲದ ಮರದ ಎಲೆಗಳು, ನವಿಲು ಗರಿಗಳನ್ನು ಪುಸ್ತಕದೊಳಗೆ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ಅಭ್ಯಾಸವಿತ್ತು (ಅವುಗಳನ್ನು ದ್ವಿಗುಣಗೊಳಿಸುವ ನಂಬಿಕೆಗಳು ಸದಾ ಇದ್ದಿದ್ದರಿಂದ!😅). ಕಾಲೇಜು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ, ಹೂವುಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಎಲೆಗಳನ್ನು ಒಣಗಿಸುವ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್ ಕೆಲಸವನ್ನು ನಾವು ಹೊಂದಿದ್ದೆವು. ಅವುಗಳನ್ನು ಕೆಲವು ವಾರಗಳವರೆಗೆ ಭಾರವಾದ ಪುಸ್ತಕದೊಳಗೆ ಇರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಒಣಗಿಸುತ್ತಿದ್ದೆವು, ನಂತರ ಅವುಗಳನ್ನು ನಮ್ಮ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ದಾಖಲೆಗಳಿಗಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಆಗ ನನ್ನ ಕಲಾತ್ಮಕ ಸೃಜನಶೀಲತೆಯು ಅಕ್ರಿಲಿಕ್ ಬಣ್ಣಗಳನ್ನು ಬಳಸಿ ಒಣಗಿದ ಆಲದ ಎಲೆಗಳ ಮೇಲೆ ಚಿತ್ರಕಲೆಗಳನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುವಿಕೆಯ ಕಡೆಗೆ ತಿರುಗಿತು. ನಾನು ಯಾರಿಂದಲೂ ತರಬೇತಿ ಪಡೆದಿರಲಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಸರಳ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗೆ ಎಂದು ಪ್ರೀತಿಸುವ ಮೂಲಕ ಚಿತ್ರಕಲೆ ಶುರುವಾಯಿತು. ಈ ಬಾರಿ ಭಾವನೆಗಳ ಮಿಶ್ರಣವು ನನ್ನ ಸೃಜನಶೀಲತೆಗೆ, ಧ್ಯಾನಸ್ಥ ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಉತ್ತೇಜನ ನೀಡಿತ್ತು. 

ಸರಳ ವಿಧಾನ: ಅಶ್ವತ್ಥ ಎಲೆ ಅಥವಾ ಯಾವುದೇ ದೊಡ್ಡ ಎಲೆಯನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಒಣಗಿಸಿ. ಎಲೆಯ ಅಸ್ಥಿಪಂಜರವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಪಡೆಯಲು ಭಾರವಾದ ಪುಸ್ತಕದೊಳಗೆ ಇರಿಸಿ. ಇದಕ್ಕೆ ಕೆಲವು ದಿನಗಳೇ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಅದನ್ನು ಸ್ವಚ್ಛ ಗೊಳಿಸಿ, ತೇವಾಂಶ ಇರಬಾರದು. ನಂತರ ಅದನ್ನು ಯಾವುದೇ ಹಲಗೆಯ ಮೇಲೆ ಇರಿಸಿ, ಮೊದಲು ಬೇಸ್ ಪೇಂಟ್ ಹಾಕಿ; ಕಪ್ಪು ಅಥವಾ ಬಿಳಿಯ ಬಣ್ಣ ಮತ್ತು ನಿಮಗೆ ಬೇಕಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಿ. ಬಿಂಗೊ! ನಾನು ಈ ರೀತಿ ಚಿತ್ರಿಸಿದಾಗಲೆಲ್ಲಾ, ಅದು ನನ್ನಲ್ಲಿ  ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಒಂದು ಅಜ್ಞಾತ ಭಯದ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡುವ ಶಕ್ತಿ ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು. ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಹದಿಹರೆಯದವಳಾಗಿ ಅಕ್ಷರಶಃ ಸದಾ ಕಾರ್ಯನಿರತಳಾಗಿರುತ್ತಿದ್ದೆ. ಹೆತ್ತವರನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಸದಾ ಮಂದಗತಿಯಲ್ಲಿರುವಂತೆ ನನ್ನ ತಾಯಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. 

ಒಣಗಿದ ಆಲದ ಎಲೆಯ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ಚಿತ್ರಕಲೆ

ಅಕ್ರಿಲಿಕ್ ಬ್ಲೇಡ್ ಪೇಯಿಂಟಿಂಗ್ 

ಹದಿಹರೆಯದವಳಾಗಿ ನನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು ಯೋಚಿಸಿದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಅಲ್ಲೊಂದು ಆಳವಾದ ತೃಪ್ತಿ ಇದೆ. ಕಾಲೇಜು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಜೀವನದ ವಾಸ್ತವತೆಯ ನಿಜವಾದ ಉಡುಗೊರೆಗಾಗಿ ಭಟ್ ಅಂಕಲ್ (ಜ್ಯೋತಿಷಿ) ಅವರಿಗೆ ಕೃತಜ್ಞಳಾಗಿರುವೆ. ನನ್ನ ಕೌಶಲ್ಯಗಳನ್ನು ಅನ್ವೇಷಿಸಲು, ನೈಜ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರವೇಶಿಸುವ ಮೊದಲು ಜೀವನದ ಪ್ರತಿ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಜೀವನ ಮುಗಿಯುವ ಮೊದಲು ಏನನ್ನಾದರೂ ಸಾಧಿಸೆಂದು ಹೇಳಿದ್ದರು.  ಮರೆಯಲಾಗದ ಆ ಕಾಲೇಜು ದಿನಗಳು ನಂತರದ ಜೀವನಕ್ಕೆ ನನಗೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದೆ. ನಿಜವಾಗಿಯೂ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಜೀವನ ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಒಂದು  ಸುವರ್ಣ ಹಂತ! :-)

ಯಾವಾಗ ನಮ್ಮಲ್ಲಿರುವ ಅಲ್ಪಾವಧಿಯನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ನಾವು ಮಾಡುತ್ತೇವೆಯೋ, ನಾವು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು 'ಸಮಯವನ್ನು' ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಹೀಗೆ ಮುಂದೆ ನಾನು ವಿಭಿನ್ನ ಜೀವನ ಮತ್ತು ಜೀವನಶೈಲಿಯನ್ನು ಹೊಂದಲು ಮತ್ತು ವಿಭಿನ್ನ ಜನರು ಒಡ್ಡುವ ಜೀವನದ ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ಸುಲಭವಾಗಿತ್ತು. 

ನೀವು ಅಂತಹ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಿದ್ದೀರಾ? ಕಾಮೆಂಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಿ. 
ಶುಭಾಶಯಗಳು,

ಹೊಸದುರ್ಗದ ಶುಭ ಪ್ರಯಾಣ!

"ಅನ್ವೇಷಿಸದ ಅನ್ವೇಷಣೆ ಪ್ರಯಾಣಿಕರ ಜೀವನದ ಅತ್ಯಂತ ಸಾಹಸಮಯ ಭಾಗವಾಗಿದೆ"

ನಮ್ಮ ಸ್ಥಳೀಯ ಸ್ಥಳ ಮಲೆನಾಡಿನಿಂದ ದೂರದಲ್ಲಿರುವ ನಮ್ಮ ಸಂಬಂಧಿಕರನ್ನು ಕರ್ನಾಟಕದ ಚಿತ್ರದುರ್ಗ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಹೊಸದುರ್ಗದಲ್ಲಿ ಭೇಟಿಯಾಗಲು ನಾವು ಯೋಜಿಸಿದ್ದೆವು. ಇದು ಶಿವಮೊಗ್ಗ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಪೂರ್ವಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಮೊದಲ ಪ್ರವಾಸವಾಗಿತ್ತು.

ನಮ್ಮ ಕರ್ನಾಟಕದ ಆ ಭಾಗವನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಭೇಟಿ ಮಾಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಸ್ಥಳವನ್ನು ನೋಡುವ ಮೊದಲು, ನಾನು ಯಾವಾಗಲೂ ಆ ಸ್ಥಳವನ್ನು ತೆರೆದ ಬಯಲು ಗ್ರಾಮಾಂತರ, ಹಸಿರು ಇಲ್ಲದ, ನೀರಿನ ಕೊರತೆ ಇರುವ ಮತ್ತು ಪ್ರಾದೇಶಿಕವಾಗಿ 'ಬಯಲುಸೀಮೆ' ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ಅದು ನನ್ನ ಕಲ್ಪನೆಗೆ ತದ್ವಿರುದ್ಧವಾಗಿತ್ತು! ಹಸಿರು ಬೆಟ್ಟಗಳಿಂದ ತುಂಬಿ ಮತ್ತು ನಿಖರವಾಗಿ ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೆ, ತೆಂಗಿನ ಮರಗಳ ತೋಟ, ರಾಗಿ ಮತ್ತು ಇತರ ಕೃಷಿ ಹೊಲಗಳು, ರಸ್ತೆಗಳ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಮರಗಳು… ನನ್ನ ಹಿಂದಿನ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಚಿತ್ರಕ್ಕಿಂತ ಸುಂದರವಾಗಿದೆ. ಇದು ನನಗೆ ಕನ್ನಡದ ಒಂದು ನಾಣ್ಣುಡಿಯನ್ನು ನೆನಪಿಸುತ್ತದೆ ‘ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ಕಂಡರೂ ಪ್ರಮಾಣಿಸಿ ನೋಡು’. ನಾವು ಸರಿಯಾಗಿ ಊಹಿಸಿದ ಏಕೈಕ ದೃಶ್ಯವೆಂದರೆ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಕುರಿಗಳ ಹಿಂಡು ಮತ್ತು ಜನರು ಆ ಕುರಿ ಹಿಂಡುಗಳನ್ನು ಸಾಕುವುದು. ಆ ದೃಶ್ಯವನ್ನ ನೋಡುವುದೇ ಮಜವಾಗಿತ್ತು.

ನಂತರ ಹೊಸದುರ್ಗದ ಕಡೆಗೆ ಮತ್ತಷ್ಟು ಪ್ರಯಾಣಿಸುತ್ತಾ, ನಾವು ಮೊದಲು ಹಿರಿಯೂರು ತಾಲೂಕಿನ ಮಾರಿ ಕಣಿವೆ (ವಾಣಿ ವಿಲಾಸ ಸಾಗರ)ಯನ್ನು ನೋಡಲು ಹೊರಟೆವು, ಹೊಸದುರ್ಗದಿಂದ 3೦ಕಿಮೀ ದೂರದಲ್ಲಿದೆ. ಇದು ಕರ್ನಾಟಕದ ಅತ್ಯಂತ ಹಳೆಯ ಅಣೆಕಟ್ಟು, ಹತ್ತಿರದ ಸ್ಥಳವಾದ  ವೇದಾವತಿ ನದಿಯ ಮೇಲೆ ನಿರ್ಮಿಸಲಾಗಿದೆ. ಕೃಷಿ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಸರ್ ಎಂ. ವಿಶ್ವೇಶ್ವರಯ್ಯನವರು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಪೂರ್ವದಲ್ಲಿ ಮೈಸೂರು ಮಹಾರಾಜರ ಒಡೆತನದಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಿಸಿದ ಮೊದಲ ನೈಸರ್ಗಿಕ ನೀರಿನ ಸಂಗ್ರಹವಿದು. ನಾವು ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಬಿಡಿಸುತ್ತಿದ್ದ 2 ಸಣ್ಣ ಹಸಿರು ಗುಡ್ಡಗಳು ಮತ್ತು ನಡುವೆ ಒಂದು ನದಿ, ಹಕ್ಕಿಗಳು ಹಾರುವ ಚಿತ್ರ ಇಲ್ಲಿ ಜೀವ ಪಡೆದುಕೊಂಡಂತ್ತಿತ್ತು. ಅದ್ಭುತ ಪ್ರಕೃತಿ! ಆ ಅಣೆಕಟ್ಟು ನೋಡುವುದೇ ಒಂದು ಸೋಜಿಗ. ಸುಂದರ ಪ್ರಶಾಂತವಾದ ಪರಿಸರ, ತಂಪಾದ ಗಾಳಿ, ನಿರ್ಮಲವಾದ ನದಿಯ ನೀರು 😍…

ಬೇಸಿಗೆ ಸಮೀಪಿಸುತ್ತಿರುವುದರಿಂದ ಅಣೆಕಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಡಿಮೆ ನೀರಿತ್ತು. ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪ ಮತ್ತು ಆಗಿನ ತಾಂತ್ರಿಕ ಕೌಶಲ್ಯದ ಅಣೆಕಟ್ಟಿನ ಅದ್ಭುತ ನಿರ್ಮಾಣವನ್ನು ನೋಡಲು ಈ ಸ್ಥಳವು ಭೇಟಿ ನೀಡಲು ಯೋಗ್ಯವಾಗಿದೆ. ಆದರೆ, ಸುಡುವ ಶಾಖವು ನಮ್ಮನ್ನು ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ಆ ಸ್ಥಳದಿಂದ ಹೋಗುವಂತೆ ಮಾಡಿತು. ಹೊಸದುರ್ಗದ ಕಡೆ ಪ್ರಯಾಣ ಹೊರಟು ನಮ್ಮ ಸಂಬಂಧಿಕರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ನೇರವಾಗಿ ಅವರ ಮನೆಗೆ ಹೋದೆವು. 

ಮಾರಿ ಕಣಿವೆ ಅಣೆಕಟ್ಟು

ತುಸು ವಿಶ್ರಮಿಸಿದ ನಂತರ ನಾವು ಹೊಸದುರ್ಗದಲ್ಲಿರುವ “ಪವಾಡ” ಸ್ಥಳವಾದ ಹಾಲು ರಾಮೇಶ್ವರ ಸ್ವಾಮಿ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಕಡೆಗೆ ಹೋದೆವು. ಒಂದು ಸಣ್ಣ ದೇವಾಲಯಕ್ಕೆ ತ್ರೇತಾಯುಗದ ರಾಮಾಯಣದಿಂದ ಇತಿಹಾಸವಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಜನರು ತಮ್ಮ ದೇವ-ದೇವತೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಬಲವಾದ ನಂಬಿಕೆ ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಸ್ಥಳವು ಪೌರಾಣಿಕ ರಹಸ್ಯಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದೆ. ಪ್ರಮುಖವಾಗಿ ಶಿವಲಿಂಗವು ಅಲ್ಲಿ ಪೂಜಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಶ್ರೀರಾಮನು ಈ ಶಿವಲಿಂಗವನ್ನು ಪೂಜಿಸಿದ ನಂಬಿಕೆಗಳಿವೆ. ಇಲ್ಲಿ ನಾವು ಸಾಕ್ಷಿ ಆಗಲೇ ಬೇಕಾದ ಸ್ಥಳವೆಂದರೆ ಉದ್ಭವ ಗಂಗೆ ಕೊಳ. ಈ ಕೊಳದ ನೀರಿನ ಮೇಲೆ ನಾವು ನಮ್ಮ ಆಶಯಗಳಿಗಾಗಿ ಭಗವಂತನಿಂದ ಪ್ರಸಾದದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಸೂಚನೆಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೇವೆ. ಜನರೆಲ್ಲಾ ಕುಳಿತು ದೇವರನ್ನು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುವಾಗ ಹಾರೈಸುವ ಕೊಳದ (ಉದ್ಭವ ಗಂಗೆ) ನೀರಿನ ಮೇಲೆ ಭಾರವಾದ ವಸ್ತುಗಳು ತೇಲುತ್ತಿರುವುದು ಆಶ್ಚರ್ಯಕರವಾಗಿತ್ತು. ನಿಮ್ಮ ಮನೋಇಚ್ಛೆ ಈಡೇರುತ್ತದೆಯೋ ಇಲ್ಲವೋ ಎಂಬುದನ್ನು ಇದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ವರವಾದ ವಸ್ತುಗಳು ಬಾಳೆಹಣ್ಣು, ವೀಳ್ಯದ ಎಲೆ, ಅಡಿಕೆ, ಹಸಿರು ಗಾಜಿನ ಬಳೆಗಳು, ಒಣದ್ರಾಕ್ಷಿ ಅಥವಾ ಇತರ ಒಣಗಿದ ಹಣ್ಣುಗಳು, ತೆಂಗಿನಕಾಯಿ, ಇದ್ದಿಲು (ಕೆಟ್ಟ ಶಕುನ), ಬೆಳ್ಳಿ ವಸ್ತುಗಳು ಇತರೆ ಯಾವುದೇ ಇರಬಹುದು. ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸುಂದರವಾಗಿ ವಿವರಿಸಿದ ನಮ್ಮ ಸೂಚಮ್ಮಂಗೆ (ಅಜ್ಜಿ) ಅನೇಕ ಧನ್ಯವಾದಗಳು. ಸರಳವಾಗಿ ನಂಬಿಕೆಗೂ ನಿಲುಕದ ಒಂದು ಅದ್ಭುತ ಜಗತ್ತು. ಕೊಳದಿಂದ ಇಂತಹ ಭಾರವಾದ ವಸ್ತುಗಳು ಹೊರಬರುವುದನ್ನು ನೋಡಿ ನಾನು ಆಶ್ಚರ್ಯಚಕಿತಳಾಗಿದ್ದೆ! ವಿಜ್ಞಾನದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗೆ ಯಾವುದನ್ನೂ ಅಷ್ಟು ಸುಲಭವಾಗಿ ನಂಬುವುದು ಸ್ವಲ್ಪ ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಮಾನವನ ಊಹೆಗೂ ನಿಲುಕದ ಪ್ರಕೃತಿಯ ಪವಾಡಗಳಿಗೆ ಅಥವಾ ಅದ್ಭುತಗಳಿಗೆ ಎಲ್ಲಿಯೂ ಉತ್ತರಗಳಿಲ್ಲ, ಅಲ್ಲವೇ?! ಅಂತಹ ಅದ್ಭುತಗಳು ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಭಾಗವಾಗಿರುವುದಕ್ಕೆ ಯಾವಾಗಲೂ ಹೆಮ್ಮೆ ಎನಿಸುತ್ತದೆ.

ಅದೇ ಸಂಜೆ ನಾವು ಹೊಸದುರ್ಗದ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ತಾಣಗಳಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದೆವು. ನಾವು ನಮ್ಮ ಸಂಬಂಧಿಕರ ಜೊತೆ ಅವರ ನಗರದ ವಿಹಾರಕ್ಕೆ ಹೊರಟೆವು. ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಆ ಊರಿನ ಸುಂದರವಾದ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಕೆಲ್ಲೊಡು ಶ್ರೀ ಆಂಜನೇಯ ದೇವಸ್ಥಾನ; ಹಳೆಯ ಪವಿತ್ರ ದೇವಾಲಯ ಮತ್ತು ಸಾಯಿಬಾಬಾ ಮಂದಿರದಂತಹ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಸ್ಥಳಗಳಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದೆವು. ಆ ಸ್ಥಳಗಳು ದೈವಿಕ ಮತ್ತು ಪ್ರಶಾಂತ ಸ್ಥಳಗಳಾಗಿದ್ದವು. ನಾವು ನಮ್ಮ ಸಂಬಂಧಿಕರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಹೋಗಿದ್ದೆವು, ಆದರೆ ಪ್ರಯಾಣಿಕರಾಗಿ ಮರಳಿದೆವು. ನಾನು ಈ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಒಂದು ದಿನ ಕಥೆಯಾಗಿ ಬರೆಯುತ್ತೇನೆಂದು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಯೋಚಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಇದೇ ಪ್ರಯಾಣದ ಸೌಂದರ್ಯ. ನಿಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ನೀವು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಬಯಸಿದರೆ ನೀವು ಪ್ರಯಾಣಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡುವುದು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಪ್ರಯಾಣದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕ್ಷಣವೂ ಬದುಕಬೇಕು. 

ಅಮೃತೇಶ್ವರ ದೇವಸ್ಥಾನ

ಮಾರನೇ ದಿನ ಮುಂಜಾನೆ ಹಿಂದಿರುಗುವಾಗ, ನಾವು ತರಿಕೆರೆ ಮತ್ತು ಹೊಸದುರ್ಗ ಬಳಿಯ ಅಮೃತಪುರಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದ್ದೆವು, ಅದು ಮತ್ತೊಂದು ಉತ್ತಮ ಸ್ಥಳದ ಪ್ರವಾಸವಾಗಿತ್ತು. ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸದೆ ಆ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡುವಂತೆ ಒತ್ತಾಯಿಸಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ನಮ್ಮ ಸಂಬಂಧಿಕರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು. ಇದು ಶಿವಮೊಗ್ಗಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ ದಾರಿಯಲ್ಲಿದೆ ಮತ್ತು ಐತಿಹಾಸಿಕ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಸುಂದರವಾದ ಅನ್ವೇಷಿಸದ ಹಸಿರು ಸ್ಥಳವಾಗಿತ್ತು. ಅಮೃತೇಶ್ವರ ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಭಾರೀ  ಗಾತ್ರದ ಸುಂದರವಾಗಿ ಕೆತ್ತಿದ ಏಕಕೂಟ ವಿನ್ಯಾಸಗಳ (ದೇವಸ್ಥಾನದ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿ ಮಾಹಿತಿ ಪ್ರಕಾರ) ಕಲ್ಲಿನ ವಿಗ್ರಹಗಳು, ಕಂಬಗಳು ಮತ್ತು ಕೊಳಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಹೊಂದಿತ್ತು. ಅತ್ಯಂತ ವಿಶೇಷವೆಂದರೆ ಇಲ್ಲಿಯ ಒಂದು ಶಿಲ್ಪ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲೂ ಕಾಣಲು ಸಿಗದು, ವಸುದೇವ ಕತ್ತೆಯ ಕಾಲನ್ನು ಹಿಡಿದು ಕೃಷ್ಣನ ಜನ್ಮದ ಬಗ್ಗೆ ಕಂಸನಿಗೆ ಎಚ್ಚರಿಸದಂತೆ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರತಿಮೆ. ಬಹುಶಃ 'ಕಾರ್ಯವಾಸಿ ಕತ್ತೆಕಾಲು' ಅನ್ನೋ ಗಾದೆಮಾತು ಅಲ್ಲಿಂದ ಹುಟ್ಟಿರಬೇಕು. ಅಲ್ಲಿ ಚಾವಣಿಯನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುವ ಹೊಳೆಯುವ ಲ್ಯಾಥ್ ತಿರುವು ಸ್ತಂಭಗಳ ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿ ಸಾಲು ಇತ್ತು. ಕ್ರಿ.ಶ.1196 ರಲ್ಲಿ ಹೊಯ್ಸಳ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಈ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲಾಯಿತು. ದೇವಾಲಯ ಪ್ರಾಧಿಕಾರದಿಂದ ನೇಮಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ನಮ್ಮ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿ ಅದನ್ನು ಅದ್ಭುತವಾಗಿ ವಿವರಿಸಿದರು. ಆ ಅನ್ವೇಷಿಸದ ಸ್ಥಳದ ಬಗ್ಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ನಾವು ಎಲ್ಲಾ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದೆವು. ಸಂಪೂರ್ಣ ಪ್ರದೇಶವು ಹಸಿರಿನಿಂದ ಆವೃತವಾಗಿ, ತುಂಬಾ ಆಕರ್ಷಕವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು. ಈ ಪ್ರಯಾಣವು ಆಶ್ಚರ್ಯಕರವಾಗಿ, ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಅದ್ಭುತ ಕ್ಷಣವನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು. 

ಒಂದು ದಿನದಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಸ್ಥಳಗಳಿಗೆ ಭೇಟಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದೆವು. ಎಲ್ಲವೂ ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ಸರಾಗವಾಗಿ ಓಡಿತು. ಈ ಪ್ರವಾಸವು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಆನಂದ, ಉತ್ಸಾಹದಂತಹ ಹಲವಾರು ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಮೂಡಿಸಿ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ದೀರ್ಘಕಾಲದವರೆಗೆ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುವಂತೆ ಮಾಡಿದೆ. ನಾವು ತೆಗೆದ ಫೋಟೊಗಳನ್ನು ನೋಡುವ ಮೂಲಕ ಆ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಒಂದು ವಾರದ ನಂತರ ಪುನರುಜ್ಜೀವನಗೊಳಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.
ಅಂತಹ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಭಾರತ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಶ್ರೀಮಂತ ದೇಶವಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ಪರಿಶೋಧನೆಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದೆ. ನನಗೆ ಜೀವಮಾನದ ನೆನಪುಗಳು! ಹೊಸದುರ್ಗದ ಅನ್ವೇಷಿಸದ ಸ್ಥಳಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನೀವು ಎಂದಾದರೂ ಕೇಳಿದ್ದೀರಾ? ಕಾಮೆಂಟ್ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಿ.

ಶುಭಾಶಯಗಳೊಂದಿಗೆ,

ಉತ್ಸಾಹಭರಿತ ಪ್ರಯಾಣ